Between 1968 and 1988, the Tashkent Festival of Asian, African, and—from 1976 onwards—Latin American Cinema was held in Tashkent, Uzbekistan. As an exercise in soft power and a response to anti-colonial movements and the socio-political upheaval of the late 1960s, the festival grew into a unique gathering for film professionals and became an important platform for South-South solidarity that went beyond the cinema halls of Tashkent. In essays and conversations by researchers, film-makers, and organizers of contemporary film festivals, the Destination: Tashkent Reader reappraises the original festival’s programming, while also looking critically at its legacy. From the vantage point of Berlin-based diasporas of Asia, Africa, and Latin America, the reader also investigates how such practices of encounters and collaboration resonate within the film scenes of these three continents today.

*

1968—1988-yillarda O‘zbekistonning Toshkent shahrida Osiyo, Afrika va 1976-yildan boshlab Lotin Amerikasi kinosi uchun Toshkent festivali bo‘lib o‘tdi. Yumshoq kuch misoli va 1960-yillarning oxiridagi mustamlakachilikka qarshi harakatlar va ijtimoiy-siyosiy qo‘zg‘olonlarga javob sifatida, festival kinoijodkorlar uchun noyob yig‘in va Janub-Janub birdamligi uchun kinodan, Toshkent zallaridan tashqarida muhim platformaga aylandi. Tadqiqotchilar, kinoijodkorlar va kuratorlarning esselari va suhbatlarida “Manzil: Toshkent kitobxoni” festivalning asl dasturlarini qayta baholaydi, shu bilan birga festival merosiga tanqidiy nazar bilan qaraydi. Berlindagi Osiyo, Afrika va Lotin Amerikasi diasporalari nuqtai nazaridan, o‘quvchi bugungi global baynalmilal kinoning holatini ham o‘rganadi.